Jasmine Zilverhart

After the cold darkness
in the heart of the forest
Where birds are singing
for the new born sun.

In the womb of the leaves
on the branches of the trees,
lies the treasure of the morning
the pearls of light.

Carried away by thee truculence of my world
I got lost in the search for enlightenment
The blue rain covered my roots and I forgot where I came from.



Naam: Jasmine Zilverhart
Leeftijd: 17
Uiterlijk: Lang, blond haar en bruine ogen. Ze draagt gemakkelijk zittende kleding, een jongensmodel spijkerbroek, een vest en een rugzak. Soms draagt ze ook een headphone om  muziek te luisteren. Ze is ongeveer 1.64 meter lang en voelt zich altijd klein vergeleken met leeftijdsgenoten.
Type Trainer(Trainer, Coördinator, Breeder of Scientist): Trainer
Karakter: Jasmine is een teruggetrokken en verlegen iemand. Ze kan niet goed tegen teveel prikkels van buitenaf: geluiden zijn al snel te luid voor haar, een ruimte met veel mensen voelt al vaak benauwd en ze voelt zich altijd doodmoe na veel nieuwe dingen te hebben gedaan op een dag. Als ze rust en genegenheid om zich heen heeft, kan ze opleven. Dan kan ze zelfs behoorlijk druk en enthousiast zijn en lang lachen om slechte humor. Maar zodra er ook maar iemand bij is die niet tot haar vaste vriendenkring behoort... dan schiet ze terug. Inmiddels is ze wel beter geworden in sociale situaties en is ze tenminste niet meer bang als ze een brood bij de bakker moet bestellen, maar toch houdt ze zich liever op een afstand.
Jasmine's gevoeligheid heeft ook positieve kanten: ze ziet veel meer en heeft oog voor detail. Ze voelt de stemming van anderen, vooral degenen om wie ze geeft, goed aan. Door haar gevoeligheid spreekt kunst haar ook heel erg aan. Ze heeft een hele grote fantasie, soms iets té groot, waardoor ze als klein meisje het verschil tussen werkelijkheid en haar eigen verzinsels niet kende. Kunst, met name verhalen, spreken haar fantasie aan en maken haar enthousiast. Ze schrijft zelf ook, over vroegere tijden, vergeten volkeren en pokémon, en mysterieuze krachten. Ze schrijft vooral voor haar plezier en ze wil dan ook niet dat iemand het leest.
Jasmine leert erg snel, tenminste, theoretische zaken. In de praktijk leert ze juist erg langzaam. Vaak weet ze op papier exact hoe ze iets moet uitvoeren, maar faalt ze verschrikkelijk als ze het in de praktijk moet brengen. Ze is nogal onhandig. Dat weet ze. Daarom vertrouwt ze haar lichaam ook niet zo goed. En hoe graag ze ook in bomen wil klimmen zoals ze als klein meisje gewoon deed, ze is bang dat ze zal vallen. En vanwege haar gevoeligheid voelt ze de pijn wanneer ze valt intenser dan andere mensen.
Verder houdt ze van zwemmen en kan ze absoluut niet zingen.
Geboorteplaats: Een klein dorp in de bossen vlak bij Fuchsia City (Kanto), later is ze verhuisd naar Vermilion City.
Interesses: Verhalen, schrijven, kunst, de natuur, dragon-type pokémon, (vooral Keltische) muziek, hoe pokémon denken en hun gevoelens, geschiedenis, avontuur (maar alleen als het maar niet gevaarlijk is, ahum...), de pokémon Suicune (ze denkt dat ze hem een paar keer in het bos heeft gezien en dat hij haar heeft geholpen)
Familie: Jasmine woonde samen met haar ouders, grootouders, twee broers, een zus van haar vader, diens man en diens kleine dochtertje, vijf jaar jonger dan Jasmine. Een groot gezin dus.
Haar oudste broer, drie jaar ouder dan zij, is op zijn elfde vertrokken om pokémontrainer te worden. Haar jongere broer bleef thuis wonen, maar ging wel op jonge leeftijd naar een universiteit. Hij is hyperintelligent, maar heeft ook een groot hart richting pokémon en kunst. Als hij thuis was speelde Jasmine samen met hem in de bossen.
Jasmine heeft ook een andere tante die in de Kansai-regio een boerderij heeft.
Pokémon:

Vulpix
Geslacht: vrouwtje
Ability: -
Moveset: Quick Attack, Ember, Tail Whip (nog niet helemaal onder de knie)
In het gevecht: Vulpix vertrouwt vooral op haar snelheid en behendigheid. Ze is klein, maar dat is ook haar voordeel.
Karakter: voorzichtig en terughoudend, schrikt snel en merkt veranderingen in de omgeving razendsnel op. Ze kan erg van streek raken als iemand haar plotseling vastpakt of haar dreigt kwaad te doen.
Verleden: Wat er precies met Vulpix is gebeurd voordat Jasmine haar vond is onduidelijk. Waarschijnlijk hebben mensen haar iets aangedaan, waardoor ze nu een dun litteken heeft dat over haar rechterschouder loopt.
Vulpix liep al langer rond op de open plekken in het bos waar Jasmine woont. Jasmine trok vaak het bos in om te schrijven en de pokémon te observeren. Vooral de kleine Vulpix fascineerde haar, maar Vulpix was zo schuw dat Jasmine haar alleen maar af en toe zag. Maar toen er voor Jasmine een moeilijke tijd aanbrak en ze vaak naar het bos ging om uit te huilen, kwam Vulpix steeds vaker tevoorschijn en kwam ze steeds dichterbij. Als Jasmine dan opkeek vluchtte de Vulpix al weer weg, maar hoe vaker Jasmine in het bos kwam samen met haar Eevee, hoe meer de band tussen hen groeide. Uiteindelijk durfde Vulpix zelfs Jasmine te troosten door haar hand te likken. En dat hielp. Op één of andere manier begrepen de twee elkaar, en ook Eevee zag iets in de kleine Vulpix. Toen Jasmine een keer niet goed oplette, sloop Eevee daarom op een nacht het huis uit om Vulpix te zoeken om te gaan spelen. Jasmine raakte in paniek en stoof het bos in om Eevee te zoeken. Maar Jasmine verdwaalde. Ze was bang en had het ijskoud in haar nachthemd.
Ze zag een vreemde, prachtige gestalte op vier poten, die haar gebaarde om te volgen. Dat deed ze en de gedaante leidde haar naar Vulpix en Eevee. Toen Jasmine nog een keer keek, was de gestalte weg.
Eevee was net zo bang en verdwaald als Jasmine. Het was Vulpix die ze terug naar huis leidde. Jasmine was Vulpix toen zo dankbaar dat ze iets terug wilde doen, het maakte niet uit wat, en ze bood aan om Vulpix te trainen, zodat ze zich beter zou kunnen verdedigen in het bos. Jasmine had niet de intentie om Vulpix te vangen, maar tijdens het trainen raakten ze aan elkaar gehecht. Vulpix is nooit meer weggegaan.

Umbreon
Geslacht: mannetje
Ability: Synchronize
Moveset: Tackle, Moonlight, Faint Attack
In het gevecht: Umbreon is niet erg sterk, maar kan het lang volhouden. Hij heeft een groot uithoudingsvermogen.
Karakter: Umbreon is na zijn evolutie veranderd in een norse, grimmige en tegendraadse pokémon die nauwelijks communiceert. Een heel contrast met de vrolijke Eevee die hij eerst was. Umbreon zal nooit opgeven in een gevecht, behalve als er voedsel is. Hij heeft altijd honger en houdt nogal van eten. Hij heeft de neiging om weg te lopen
Verleden: Eevee was een verjaardagscadeautje van Jasmine's moeder toen Jasmine twaalf werd. Jasmine had niet, zoals zoveel anderen, de droom om een pokémontrainer te worden, want de grote wereld leek haar wel eng, maar pokémon zijn wel altijd haar beste vrienden geweest. Jasmine en Eevee gingen vanaf toen nergens meer heen zonder elkaar. Voor Jasmine is Eevee extra speciaal, omdat haar moeder een tijdje na haar verjaardag ziek werd en stierf.
Eevee heeft haar toen getroost, en ook toen de familie tegen Jasmine's zin in verhuisden naar Vermilion City was hij er altijd. Ze trainden samen en vochten samen, maar bovenal speelden en lachten samen. Eevee  had de neiging om vaak weg te lopen, waarop Jasmine weer gek werd van angst en hem ging zoeken. Toen Jasmine nog maar pas in Vermilion City woonde, gebeurde dat ook. Jasmine zocht naar hem tot diep in de nacht, en vond hem toen verwikkeld in een gevecht met pokémon van de straat. Jasmine greep meteen in en zij en Eevee vochten als een team. Het was het beste gevecht wat ze ooit hadden gevochten, ze voelden zich triomfantelijk terwijl steeds meer straatpokémon het opgaven en vluchtten. Midden in het gevecht nam Eevee een sprong, en heel even leek het alsof hij stilhing in de lucht. Niet Eevee, maar een Umbreon kwam neer. De laatste pokémon vluchtten, en Jasmine wilde dolblij op haar net geëvolueerde pokémon afrennen, maar toen draaide Umbreon zich naar haar en verstarde ze. Zijn blik was niet meer twinkelend zoals normaal, maar donker. Het leek alsof Umbreon haar elk moment kon aanvallen. Ze liet hem snel terugkeren in zijn pokéball, maar Umbreons blik is haar altijd bijgebleven. Nu durft ze niet goed meer met Umbreon om te gaan, en hij weet dat hij niet goed op haar is afgestemd.


Geschiedenis:

In the heart of the forest
Jasmine heeft een fijne jeugd gehad in het kleine dorpje in de buurt van Fuchsia City. Haar familie bezat een klein stukje grond met een moestuin en een kas (haar vader had groene vingers), en het grote huis lag direct aan de rand van het bos. Het bos was Jasmine's lievelingsplek. Daar speelde ze altijd met haar broers en haar vrienden uit het dorp.
In Fuchsia City ging ze naar school, en ze ging door met die school terwijl de meeste kinderen uit haar klas vertrokken om een pokémontrainer te worden. Het leek Jasmine ook geweldig om zo'n avontuurlijke reis te maken, net zo'n reis als in al die gave verhalen, maar ze durfde niet. Ze wilde niet weg van haar familie en haar thuis. Ze was gelukkig met haar idyllische leventje op het platteland. Op school kon ze zich nu focussen op kunst en geschiedenis en ze haalde hoge punten. Maar die punten kelderden na de dood van Jasmine's moeder.

Truculence of my world
Jasmine's moeder was de belangrijkste persoon in Jasmine's leven. Van haar leerde Jasmine alles en haar moeders lieve, rustige karakter was een voorbeeld voor haar. Van haar moeder kreeg ze haar eerste pokémon, omdat ze zich zo voor hen interesseerde, een Eevee. Niet lang daarna zag Jasmine, toen ze door het bos dwaalde, een gestalte in de verte. Het was een prachtige gestalte, maar zijn aanwezigheid was dringend en verdrietig. Het leek wel alsof de gestalte haar voor iets wilde waarschuwen, en alsof hij tegelijk al wist wat er ging gebeuren.
Niet lang daarna werd Jasmine's moeder ziek. Heel ziek. Jasmine's oudste broer kwam direct naar huis om haar bij te staan, maar alle goede zorg van familie, vrienden en dokters hielp niet. Jasmine's moeder stierf. Jasmine was toen twaalf jaar oud.
en Jasmine zonderde zich steeds meer af in het bos. Ze verloor haar meeste vrienden en haar interesse voor de vakken op school. Haar pokémon, en een nieuwe vriend die ze toen ontmoette, hebben haar weer op weg geholpen. Die vriend, Diego, was een trainer uit de Johto-regio. Jasmine vond hem fascinerend. Ze trokken veel met elkaar op. Diego bracht vaak een bezoekje aan Jasmine's dorp tijdens zijn reis door Kanto en door hem raakte Jasmine geïnspireerd om ook een trainer te worden. Ze begon met het trainen van haar pokémon, Eevee en nu ook Vulpix, maar ze wilde niet weggaan. Niet nu haar familie zo ontwricht was. Haar vader en broers hadden vaker ruzie, het huis miste de zachtheid van Jasmine's moeder.

The blue rain covered my roots
Jasmine schreef steeds meer en hield zich alleen nog maar daarmee en met het trainen van haar pokémon bezig. Ze wist niet goed waar ze mee bezig was, ze miste een doel. Dat probeerde ze te zoeken in het schrijven, de kunst, muziek, en het trainen van haar pokémon.
Na een paar jaar besloot de familie om het oude dorp achter te laten. Het dorp had voor Jasmine's vader teveel herinneringen aan zijn gestorven vrouw, en bovendien had hij een goede baan aangeboden gekregen in Vermilion City. Jasmine wilde niet verhuizen, maar haar vader moest de baan wel aannemen en bovendien was er alleen daar een goede universiteit voor haar hoogbegaafde broer. Jasmine was veranderd sinds de dood van haar moeder; ze voelde steeds minder de connectie met haar familie en merkte ook steeds meer dat ze volwassen aan het worden was. Ze kon een baan nemen in de kunst of de geschiedenis en een goed leventje leiden, maar dat was niet helemaal wat ze wilde. Ze dacht constant aan Diego en alle kansen van avontuur die ze zou missen als ze in de stad zou blijven. Nee, blijven wilde ze niet. Ze hield niet van de boomloze, drukke stad, met zijn vieze geuren en harde geluiden, en ze hield niet van dat kleine appartement waar ze nu alleen nog maar met haar vader en broer woonde. Maar waar moest ze beginnen? Ze was toen ze klein was vaak op vakantie geweest naar andere regio's en bovendien had ze zowat alles over de verschillende pokémon gelezen als ze te pakken kon krijgen. Maar nu zomaar vertrekken...
Ze wilde eerst naar Kansai gaan, naar haar tante, die haar een boerderij had. Daar zou ze heen gaan om er een tijdje te helpen en de regio te gaan verkennen. Dat was een goede start. Toen Diego, haar oude vriend, voor het eerst sinds lange tijd weer langskwam, vroeg ze hem om mee te gaan. Want helemaal alleen een nieuwe regio in trekken... tja, dat blijft eng.

Mooie kk, Jasmine.

Ik vond het mooi hoe anders jouw personage is en de keren dat ze Suicune dacht te zien(?). Echter heb ik enkele opmerkingen, zoals bij haar woonplaats. Volgens haar geschiedenis zou dat Vermillion City moeten zijn, gezien ze (tegen haar zin) verhuisde, wegens de baan van haar vader. En een punt betreft haar interesse, ik begreep het deel 'het denken van pokémon' niet zo goed. Bedoel je hiermee, 'het denken aan Pokémon', of iets anders?
Als je dit aanpast, zal ik jouw kk goedkeuren!

Okie!

Haar geboorteplaats is in ieder geval niet Vermilion City, en in het lijstje stond geboorteplaats en geen woonplaats. Of kijk ik nu ergens over heen? Daar zie ik mezelf wel voor aan. :P

Met "het denken van pokémon" bedoel ik dat Jasmine geïnteresseerd is in wat er in de pokémon zelf omgaat, zijn gevoelens en manier van denken, en niet zozeer wat je met die pokémon kan doen of hoe je hem in kan zetten in het gevecht. Ze vind het maar vreemd dat sommige mensen doen alsof pokémon nauwelijks kunnen denken.
Er staat nu "hoe pokémon denken en hun gevoelens", is dat beter verwoord?

Dat was mijn fout, sorry.

En nu staat het er veel duidelijker dan eerder.
Hierbij is jouw kk