Wakling in cirkels (Neku)

Skyler
''SOURCE!!!! SOURCE!!!'' riep Skyler. Ze had net haar Charizard op pad gestuurd om te kijken of hij ergens hoger in de grot een uitgang kon vinden. Dat was echter geen slim plan want nu was ze hem zelf kwijt. Zuchtend ging ze op de koude grotvloer zitten, ze moest nu echt toegeven dat ze verdwaalt was. Er waaide een koude wind door de grot, rillingen liepen over haar rug. ''Kom er maar uit Blaze!'' riep ze en liet haar Arcanine uit haar pokebal. ''We zijn hier verdwaalt en ik heb Source op pad gestuurd om naar een uitgang te zoeken. Alleen ik heb hem ook al een tijdje niet gezien, zou je me even warm willen houden? vroeg ze aan haar pokémon. Blaze knikte en ging tegen haar aan liggen. Haar vacht voelde erg warm aan, langzaam voelde ze dat haar hele lichaam lekker warm werd. Langzaam viel ze in slaap...

Source
Rustig vloog Source rond in de grot, zijn trainster had hem op pad gestuurd. Hij moest van haar naar een weg uit de grot zoeken. Hij vloog al best een tijdje rond en had nog niets wat op een uitgang leek gezien. Hij werd al aardig moe dus landde even op een steen die uit de rotswand stak. Hij keek in het rond of hij misschien vanuit hier wel een uitgang kon vinden. Helaas mocht dat niet zo zijn, al snel besloot hij weer verder te vliegen. Waar is ze nou? dacht hij terwijl hij opzoek naar zijn trainster rondvloog. In de verte hoorde hij voetstappen, dus besloot daar maar naar toe te vliegen.

Blaze
Toen haar trainster haar uit de pokebal haalde schrok ze even van de koude grotvloer. Zo te zien waren ze in een grot. ''We zijn hier verdwaalt en ik heb Source op pad gestuurd om naar een uitgang te zoeken. Alleen ik heb hem ook al een tijdje niet gezien, zou je me even warm willen houden? vroeg haar trainster aan haar. Even knikte ze en ging naast haar trainer liggen, ze moest even doorbijten om niet weer op te staan van de koude vloer af. Na een tijdje op de grond liggen voelde deze al een stuk minder koud aan. Naast haar was haar trainster langzaam in slaap gevallen.

Neku
Rustig liep Neku door de grot, vergezeld door zijn Quilava en Deino. Eigenlijk wou hij niet echt door deze grot, het was er vrij koud, maar hij moest nu eenmaal naar Noah city gaan en dat kon alleen maar als je door deze rot ging. Even zuchtte hij, en liep weer verder. Liaz was er gelukkig nog bij, zij hield hen wat warm met haar vlammen. Yuusha trippelde wat achter haar aan, in de buurt blijvend van de warmte bron. De Deino had het ook niet zo op de koude temperatuur, hij hield maar van warmte maar in een grot voelde hij zich wat beter thuis, dat was dan ook de rede dat hij gewoon los liep. Er ging een rilling over Neku zijn rug en hij trok nog eens aan zijn zwarte jas. Wolkjes damp verlieten zijn mond terwijl hij nog een zuchtte. Hij versnelde zijn pas wat, hopend vlug de uitweg te kunnen vinden, hij hoopte in ieder geval deze te kunnen vinden. Hij had al een paar keer gehoord dat er hier veel mensen de weg kwijt raken. Hij hoopte dat dit hem niet ging gebeuren, hij had geen zin om als een ijspegel te eindigen. Plots hoorde hij een stem, eentje die echode door de grot. Zou er dan nog iemand zijn? Hij kon niet goed verstaan wat er juist was gezegd, de stem klonk nogal ver. Even bleef hij staan, nadenkend wat hij nu zou doen. Hij kon niet echt plaatsen waar de stem vandaan kwam, zo een weerkaatsing kon van overal komen. En deze persoon zou wel zo slim zijn geweest om niet alleen in deze grot te komen, dacht hij ook. Uiteindelijk besloot hij de stem te negeren en gewoon door te gaan.

Een tijdje nadat de echo door de grot weergalmde klonk er een ander geluid. Yuusha was de eerste die het hoorde. De deino liet een kleine kreet horen en Neku keek toen op. Beide zijn Pokémon waren gestopt om richting het geluid te kijken. Ook Neku draaide zich nu naar de bron. “Yuusha” zei hij stilletjes en de Deino sliep stilletjes naar voren. Neku bukte zich wat en gebaarde dat Liaz naar hem moest komen. Alle drie staarde ze nu naar de gang, wachtend tot de eigenaar van het geluid verscheen. Uit de schaduwen van de grot verscheen nu plots een licht, het lichtje bewoog op en neer. Het deed hem denken aan Liaz haar vlammen. Het lichtje werd helderder en groter tot ze uiteindelijk de vorm konden onderscheiden. Een Charizard verscheen en Neku keek even verbaast toe. Was dat een wilde, want hij had nog nooit van een wilde Charizard gehoord. Maar misschien was deze niet wild. De vuurdraak kon van iemand zijn. Yuusha stampte grommend naar voor terwijl de vuur Pokémon dichter kwam. Neku dacht nog even na en bedacht zich toen dat deze draak van die stem kon zijn die hij eerder had gehoord.

Yuusha
Het geluid werd luider en de Deino zette een paar stammen naar voren. Hij kon misschien niet zijn maar hij hoorde hoe de nieuwe Pokémon dichter kwam. Waarschuwend gromde hij naar de vreemdeling. Deze Pokémon rook vreemd, een geur die hij nog nooit had geroken maar er was wel een ding dat hem bekend voor kwam, het vuur. Hij kon het knapperen van de vlam onderscheiden van de stilte van de grot. Ook kon hij vleugel slagen horen, dus dacht hij dat het een vliegende vuur Pokémon zou zijn. Yuusha openden zijn mond en er begon zich energie in te verzamelen. “Yuusha! Stop.” Sneed er door de lucht en abrupt sloot de blinde draak zijn mondt. Yuusha trippelde terug naar Neku en ging langs hem staan. “Wie is daar?” schreeuwde hij onzeker nu zijn trainer had gezegd dat hij niet mocht aanvallen.

Skyler
Ze schrok wakker toen ze in haar buurt een paar vleugels hoorde klappen. Dat moest Source wel zijn, maar het kon echter ook een van de pokémon die in de grot leefde zijn. Langzaam tilde ze haar hoofd op van de vacht van Blaze, die hierdoor ook wakker werd. Ze voelde dat de grote pokémon die naast haar lag zich langzaam uitrekte. Laat het alsjeblieft Source zijn die een uitweg heeft gevonden. dacht ze terwijl ze rustig opstond en in de richting van het geluid keek. In de verte zag ze een lichtje dat steeds dichterbij kwam, toen ze beter keek zag ze een stuk lager nog een lichtje. ''Huh?'' zei ze zachtjes terwijl ze met haar ogen knipperde. Het lichtje kwam dichterbij en kreeg steeds meer vorm, het was een Charizard, maar was het die van haar?
Tot haar geluk was het inderdaad Source die voor haar landde. Even brulde hij erg hard, waardoor Blaze weer schrok en nu helemaal wakker was. Je kon zijn brul door de grot heen horen echoën. ''Jezus Source niet zo hard!'' zei ze op een licht geïrriteerde manier tegen haar pokémon. Nu hoorde ze voetstappen, langzaam kwamen deze dichterbij. ''Hallo is daar iemand?!'' riep ze door de grot, haar stem echode.

Source
In de verte zag Source een trainer staan, niet de zijne dat is zeker. Maar misschien kon deze trainer hem wel helpen. Rustig landde hij voor de trainer, nu zag hij dat deze twee pokémon bij zich had. Een Quilava en een andere vreemde pokémon die hij nog nooit had gezien. De trainer keek hem op een rare manier aan, Wat heeft die nou weer? dacht hij. De vreemde pokémon zette stampend een paar stappen naar voren. De pokémon was bijna een meter kleiner dan hem, maar leek ook weinig te zien. De pokémon opende zijn bek en Source zag hem energie gaan verzamelen. Wat is dit nou weer?! dacht hij een keek de pokémon vragend aan. “Yuusha! Stop.” hoorde hij de trainer zeggen. Meteen stopte de pokémon zijn aanval en ging naast zijn trainer staan. “Wie is daar?” hoorde hij de pokémon zeggen op een onzekere toon. ''Ik ben Source, ik en mijn trainer zijn verdwaalt.'' zei hij tegen de pokémon terwijl hij rondkeek of hij iets herkende. Zijn ogen vielen op een ronde rots, daar waren ze langs gekomen voordat ze waren verdwaalt. ''Zeg tegen jullie trainer dat hij meekomt!'' beveelde hij de twee pokémon en wenkte dat de trainer mee moest komen. Rustig spreidde hij zijn vleugels en vloog een stukje voor de trainer en zijn pokémon uit, in de richting van waar zijn trainster moest zijn.
In de verte zag hij ze liggen, blijkbaar was ze met Blaze inslaap gevallen. Even versnelde hij en landde voor zijn trainer. Hij brulde hard zodat de andere trainer zou weten dat ze daar waren. ''Jezus Source niet zo hard!'' riep zijn trainster licht geïrriteerd. Jezus ik probeer je alleen maar te helpen hoor... dacht hij. Nu keek ze langs hem en riep ''Hallo is daar iemand?!'' Blijkbaar had ze de andere trainer nu ook gezien.

Blaze
Ze werd wakker toen ze merkte dat haar trainster opstond. Langzaam rekte ze zich uit, en ging weer terug liggen. Ze schrok echter weer wakker toen ze Source ineens hoorde brullen. ''Moet dat nou zo hard...'' mompelde ze in de richting van de Charizard. ''Jezus Source niet zo hard!'' hoorde ze haar trainster nu ook roepen. ''Hallo is daar iemand?!'' hoorde ze haar trainster kort daarna weer roepen. Hè komen er andere aan? dacht ze terwijl ze naast haar trainer ging staan. Nu zag ze het ook, een trainer met twee pokémon. Ze spitste haar oren, één trainer... één kleinere vuurpokémon en.... umm... nog één pokémon.... dacht ze. Toen deze dichterbij kwam verscheen er een figuur dat ze niet vertrouwde. Ze ging in een aanvalspositie staan en gromde zacht naar de vreemde pokémon. ''Waag het niet om mijn trainster ook maar iets aan te doen.'' zei ze zacht op een dreigende toon.

Neku
Neku ging rechtstaan zodra de Charizard nog maar een paar meter van hen af was. Terwijl hij dit deed duwde hij Yuusha zachtjes naar achter en zei zachtjes, “Dat was denk ik niet nodig jongen.” als reactie op de startende aanval van ervoor. Die Deino mompelde nog iets maar ging wat naar achter. De vuur Pokémon lande nu voor hem nu en Neku deed even een stap naar achter, niet uit angst of onzekerheid, maar op de opvliegende deeltjes te ontwijken die nog bij de laatste paar slagen omhoog kwamen. Toen de Charizard nu eenmaal  geland was begon deze iets te zeggen. Neku kon echter niks uitmaken van het gegrom van deze Pokémon maar Liaz en Yuusha blijkbaar wel. De jongen deed een stap naar achter, “Regelen jullie dit maar.” zei hij nog neutraal tegen de twee terwijl hij achter de twee zijn bril begon zuiver te maken. Deze was wat vuil geworden door het opvliegende stop en als er een ding was wat Neku haatte dan was het wel een vuile bril. Hij hoorde nog dat de Charizard nog wat brulde tegen de twee en vervolgens vloog deze langs Neku door, de andere kant van de grot in. “Wat heeft die nu?” mompelde hij Geïrriteerd. Hij volgde de bewegingen en het licht van de draak terwijl deze door de grot zweefde. Liaz blafte een keer naar Neku om zijn aandacht te trekken, ze leek net zo geërgerd als hij was, en gebaarde hen te volgen. Yuusha strompelde achter hen aan, hun geluid volgend.

Neku liep achter de Charizard aan, hij kon hem wandelend niet bij houden. Het was niet al te gemakkelijk om door deze donkere grot te rennen, hij struikelde al een paar keer bijna over een staan omdat hij zijn aandacht eerder op de vliegende Pokémon voor hem moest vestigen. Gelukkig verlichte Liaz de weg nog met haar vlammen en daar was Neku haar dankbaar voor, wie weet hoe vaak hij anders al was gevallen. Yuusha kon zich anders uitstekend redden zag Neku, toen hij even het waagde naar achter te kijken, de Deino was opgegroeid in grotten zoals deze en leek zijn weg beter te kunnen vinden dan Neku. Het duurde niet lang of Neku zag het hoofd van Yuusha hem voorbij snellen en naar Liaz toe rennen, hij had het vast koud. Plots versnelde de vlam in de verte en geërgerd riep Neku nog “Zeg, wat is jouw plan eigenlijk, zó snel ben ik nu ook weer niet.” Half grommende versnelde hij ook zijn pas en zijn Pokémon waren hem daarin voor. Toen hoorde hij een brul door de grot weerkaatsen en Liaz draaide naar de bron van het geluid. Lichtjes pissig sloeg Neku zijn handen tegen zijn oren, om het geluid uit te sluiten. Liaz versnelde nu een beetje, en bij de laatste draai zag Neku plots nog een trainer staan. De Charizard was voor haar geland. Neku kon nog juist de Trainer horen vragen als er iemand was terwijl hij hijgend voor haar stopte. “Ja,” zei hij terwijl hij even voor over boog om op adem te komen, “er is hier iemand.”

Liaz
Renend kwamen ze voor de trainer in stilstand en luisterde ze nog naar hoe Neku iets tegen de het meisje mompelde. Liaz moest even grinniken, haar Trainer had echt geen conditie, ze zouden daar eens iets aan moeten doen. Liaz keek nu weer naar de trainer en zag dat er nog een pokemon was, nog een vuur type. Deze was een Arcanine en ze zag er niet echt blij uit. Liaz hoopte dat deze niet zo bazig was als die Charizard, ze had het  niet zo op bazige types, denken ook echt dat ze alles mogen. De Arcanine had zich opgesteld voor haar trainer gromde wat naar hen, het leek meer gericht te zijn op Yuusha. Yuusha ging achter Neku staan terwijl hij het grommen hoorden, Liaz wist dat hij er niet echt van hield. De kleine vuur Pokémon ging voor de grote staan terwijl deze hen waarschuwde niks tegen de trainer te doen. “Wij doen haar niks zolang jij ons maar niks doet” beet ze de Arcanine toe, ze wist wel dat ze deze waarschijnlijk niet aankon, alle twee waren ze maar erg klein, maar toch. “En wat denk je nu zelf” zei ze op een iet wat kalmere toon, “denk je nu echt dat wij twee volledig geëvolueerde Pokémon aankunnen?” Ze liep terug naar Neku en ging langs hem zitten.

Skyler
Een trainer kwam aanlopen, ''Ja'' zei hij hijgend. Even boog de jongen voorover om op adem te komen. Daarna ging hij weer rechtstaan en zei; “er is hier iemand.” Nee joh, dat lijkt me logisch ik kan je zien dus jij bent hier... dacht ze snel. ''Weet jij misschien de weg hier uit?'' vroeg ze aan de jongen. Ze keek hem vragend aan en hoopte dat hij wist hoe ze hier uit moest komen. Blaze kwam naast haar staan en gromde wat tegen de Quilava van de trainer. Waarschijnlijk niets ernstigs, Blaze was wel vaker een beetje beschermend voor haar. ''Ik zit hier nu ongeveer al een uur of drie vast en heb Source mijn Charizard opzoek naar hulp gestuurd.'' vervolgde ze. Alsjeblieft laat hem de uitweg weten.... dacht ze. Ondertussen had ze het weer een beetje koud gekregen. Rustig deed ze de rist van haar vest iets verder dicht, hoewel dit echter niet zou helpen aan de kou deed ze het om te laten zien dat ze het echt koud had. Ze zag vanuit haar ooghoek dat Blaze nog steeds tegen de Quilava aan het grommen was. Blaze had dit blijkbaar door en keek haar aan. Vervolgens ging ze liggen en legde haar kop op haar voorpoten. ''Kom maar terug, Blaze.'' zei Skyler terwijl ze haar Arcanine terug in haar pokébal deed. Nu keek ze weer naar de trainer. ''Dus weet jij hoe ik hier uit moet komen?'' vroeg ze. Ze keek de trainer vragend aan.

Blaze:
“Wij doen haar niks zolang jij ons maar niks doet” beet de andere kleine vuur pokémon haar toe. ''Hmpf...'' zei ze zacht. “En wat denk je nu zelf” ging de pokémon verder. Wat zou ik moeten denken... dacht ze terwijl ze de pokémon vragend aankeek. “denk je nu echt dat wij twee volledig geëvolueerde Pokémon aankunnen?” ging de pokémon verder. Ze wist natuurlijk dat, dat waar was. De pokémon ging weer naast zijn trainer staan. ''Goed dat je dat weet.'' zei ze nors tegen de pokémon. Ze keek weer naar haar trainster, deze keek haar aan op een manier van; je hebt iets verkeerd gedaan. Ze zuchtte en ging liggen. Wat doe ik nu weer fout, ik probeerde je alleen maar te beschermen hoor... dacht ze terwijl ze haar kop op haar poten legde. ''Kom maar terug, Blaze.'' zei haar trainster terwijl ze haar terug in haar pokeball deed.