Kansai
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

Seizoen: Winter Temperatuur: -11°C tot -5°C Weersvoorspelling: Er is een grote kans op sneeuw, die samen gaat met de aanhoudende kou.

Event: Door de aanhoudende kou zijn wilde Pokémon maar moeilijk te vinden.

Nieuwste reizigers: Josh Bentley, Callie Ophey en Akira Amauri.

Laatst gevangen Pokémon: Kecleon

Laatst behaalde gymbadge: -

Important Topics
► Regels
► Beginners Hoekje
► Uitleg
► Topic Search
► Pokémon Catching
► Pokémon Location
► Pokémon Evolving

► Pokemon Breeding
► Safari Zone
► Shiny Shop
Lotteries!
Loterijen
Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) EggEgg Raffle
Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) FirestoneEvolution Items Draw
Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Bag_Charizardite_Y_Sprite Mega Stone Lottery
Safari Zone!
Current Safari Zone Pokémon:


Awards!
Personage van de Maand:Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Ayy
Pokémon van de Maand:Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Ayy
Topic van de Maand:Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Ayy
Gevecht van de Maand:Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Ayy

Linkpartner Button
Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Kansai2
Code:
[url=http://kansai.actieforum.com/][img]http://s23.postimg.org/5bsqpj3w7/kansai2.png[/img][/url]
Linkpartners
Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) 334qjiw

 

 Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)

Ga naar beneden 
3 plaatsers
AuteurBericht
Jasmine Zilverhart

Jasmine Zilverhart


Aantal berichten : 29
Leeftijd : 27

Karakter Kaart
Leeftijd: 17
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptydi jan 21, 2014 12:10 pm

Jasmine had pas door dat de boot allang was aangemeerd toen de mensen om haar heen richting de uitgang begonnen te lopen. Ze schrok op van haar schetsblok en zette vlug haar koptelefoon af. De tonen van de Keltische muziek verdwenen. Naast haar duwde Vulpix tegen haar aan.
Zijn we er al zo snel? In een razend tempo raapte ze haar tekenspullen bij elkaar. Haar potloden lagen verspreid over de tafel en de bank waarop ze zat, ergens lag ook nog een leesboek, een flesje multivitamine, en waar had ze haar handschoenen nou gelaten?
Om haar heen begon de mensenmassa naar buiten te stromen, allemaal natuurlijk met al keurig ingepakte bagage en de pokémon in hun pokéballs. Jasmine zag gezinnen met kinderen, toeristen met bergschoenen en camera’s en trainers zoals zij. Ze probeerde er niet aan te denken wat zij van haar zouden vinden terwijl ze onhandig grabbelde in haar jaszak op zoek naar Vulpix' pokéball.
Hij zat toch… nee, in die andere zak! O, laat ook maar, geen tijd meer!
‘Kom', zei ze daarom maar snel tegen Vulpix. Ze tilde haar op en hield haar dicht tegen zich aan terwijl ze haar jas dichtritste. Alleen Vulpix’ kop stak er nog bovenuit. Ze keek Jasmine aan. ‘Vulpix?'
‘Om je warm te houden,’ zei Jasmine. Ze hees haar reusachtige rugzak op haar schouder. ‘Zul je nodig hebben!’
Dat bleek inderdaad zo te zijn. Zodra Jasmine voet aan wal zette, haar eerste stap in een nieuwe regio vol avonturen, wilde ze het liefst weer de warmte van de boot invluchten. De ijzige wind drong dwars door haar broek heen, rukte aan haar haren en sneed pijnlijk in haar gezicht. Met haar ogen half dichtgeknepen volgde ze de sliert mensen die de kade afliep, totdat de sliert zich splitste en de passagiers zich verspreidden in alle richtingen. Sommigen verdwenen naar links of naar rechts, andere werden opgevangen door groepjes mensen. Jasmine zag hoe er vrolijk werd gegroet en omhelst, ze hoorde blije stemmen in de wind. Daarna haasten de groepjes zich van de kade af, de kragen van hun jassen hoog opgetrokken.
'Vul…pix?’
‘Ik zie ze ook niet, Vulpix.’ Trainer en pokémon keken om zich heen, op zoek naar hun reisgenoten. De kade werd langzaam steeds leger, totdat Jasmine samen met Vulpix alleen bij de schuimende zee stond. Het enige teken van leven was een knipperend bestelbusje in de verte.
In haar hoofd begon zich al een rampscenario te ontvouwen. Wat als ze hen niet meer vond? Wat moest ze dan? Ze zou naar de dichtstbijzijnde stad gaan, besloot ze, en daar zou ze een Pokémon Center opzoeken. Dan zou er tenminste nog iets zijn dat vertrouwd was. Daar zou ze dan vragen naar haar reisgenoten of wachten totdat ze ook zouden komen. Maar hoe lang zou dat duren? Ze kon hen niet bereiken, ze had geen mobiele telefoon. Daar zou ze dan moeten blijven en maar hopen dat ze…
‘Hé!’ klonk een stem. Ze zag een vrouw naar haar toekomen, een lange vrouw met donkere kleren en op naaldhakken. Het was voor Jasmine een raadsel hoe ze op de houten kade kon lopen. Naast haar liep een pokémon die Jasmine kende uit haar boeken: Infernape, uit de Sinnoh regio.
‘Ben je alleen, meisje?’
Het woord “meisje” gaf Jasmine een ongemakkelijk gevoel. Ze was dan misschien klein voor haar leeftijd, maar aan haar gezicht was toch zeker wel te zien dat ze zeventien was. Maar de vrouw gebruikte “meisje” terwijl er een heel klein grijnsje om haar mondhoeken speelde, alsof de vrouw wist dat ze veel hoger stond. Zij was de wijze, sterke volwassene, en Jasmine slechts een hulpeloos kind.
De vrouw bleef voor haar staan en haar ogen bleven rusten op Vulpix. Jasmine voelde Vulpix even rillen, maar ze wist niet of het van de kou of vanwege de vrouw was.
‘Ik kan je een lift geven naar Noah City, mijn busje staat daar. Kom maar.’
‘Nee, bedankt,’ zei ze zo rustig als ze kon. ‘Ik wacht op mijn vrienden.’
Weer dat rare grijnsje op de lippen van de vrouw. ‘Ach, ze zijn vast en zeker al op weg gegaan. Ik zie je hier al een tijdje wachten. Kom maar mee.’
‘Nee, ik…’
‘Je Vulpix heeft het ijskoud.’
‘Mevrouw…’
‘Infernape kan je pokémon beter warm houden dan jouw jas.’ Jasmine wist dat dat waarschijnlijk waar was toen ze de dikke vacht en de vlam op het hoofd van Infernape zag, maar op één of andere manier bezorgde de gedachte aan Vulpix in de armen van Infernape haar buikpijn. Ze drukte Vulpix tegen zich aan.
‘Vulpix zit te rillen,’ zei de vrouw zachtjes. Infernape strekte een arm naar Jasmine uit en de vrouw zette een stap dichterbij. Onwillekeurig deinsde Jasmine terug, maar de vrouw had al een hand op haar schouder gelegd. Het gebaar zag er, door de vriendelijke glimlach van de vrouw, misschien goed bedoeld uit, maar Jasmine voelde hoe de nagels van de vrouw dwars door haar jas heen prikten. De greep was ijzersterk.
‘Wilt u me… alstublieft loslaten?’ Haar stem sloeg over.
Terug naar boven Ga naar beneden
Brooke Willows

Brooke Willows


Aantal berichten : 6
Leeftijd : 27

Karakter Kaart
Leeftijd: 16
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptydi jan 21, 2014 9:00 pm

Met een sprongetje belandde ze weer op vaste grond. Haar benen trilden nog een beetje na van de reis per boot en ze moest even schudden met haar hoofd om er voor te zorgen dat de wereld wat minder draaide. Nooit geweten dat ze zo'n last van zeeziekte had. Aan de andere kant, ze had ook nooit zulke afstanden per boot afgelegd, dus ze had het ook niet kunnen weten.
Ze haalde twee Pokéballs tevoorschijn en gooide ze in de lucht. Er was een heldere flits en twee Pokémon kwamen tevoorschijn: haar Leafeon en haar Shinx. 'Nou, jongens, daar zijn we dan.' Ze keek even om zich heen en bestudeerde de omgeving. Het zag er rustig uit, heel anders dan wat ze gewend was. Het water was helderblauw en de wind sneed in haar gezicht. Ze liet een zucht ontsnappen en keek naar haar compagnons. 'Nou jongens, tijd om te beginnen.'
Ze liet haar blik even rondgaan en dacht na over wat nu haar volgende stap zou zijn. Haar moeder had haar nu wel leuk op reis gestuurd, maar ze had helemaal geen idee wat ze moest doen en ma had haar geen instructies gegeven en zij wist niet zo goed wat nou de bedoeling was. Leafeon keek omhoog naar zijn baasje. ''t Is al goed, Leafeon. Kom, laten we maar richting de stad gaan, dan zoeken we daar wel uit wat we moeten doen.'
Haar aandacht werd getrokken door twee mensen iets verderop, een meisje en een wat oudere vrouw. Hier was duidelijk iets gaande en het leek erop alsof er ruzie was. Sterker nog, de vrouw leek het meisje lastig te vallen. Ze meende het woord 'loslaten' te horen en merkte dat de stem van het meisje oversloeg en dat was voor haar genoeg reden om zich in de richting van het tweetal te bewegen. Leafeon drukte zijn neus nog tegen haar been aan, maar Brooke merkte het nauwelijks op. Ze beende in de richting van de vrouw en het meisje en zette haar armen in haar zij. 'Mevrouw, laat haar los. Ze vindt het niet prettig.'
Terug naar boven Ga naar beneden
Jasmine Zilverhart

Jasmine Zilverhart


Aantal berichten : 29
Leeftijd : 27

Karakter Kaart
Leeftijd: 17
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptydi jan 21, 2014 9:41 pm

Eindelijk verdween de greep om haar schouder en de vrouw trok haar hand terug. Jasmine zag haar even met haar ogen knipperen en haar Infernape maakte een verbaasd geluidje toen de trainer met grote passen aan kwam lopen. Jasmine ademde beverig uit en had de neiging om te gaan huilen van opluchting. De vrouw deed een stap achteruit en meteen viel er iets van Jasmine af, een bepaalde druk die op haar huid had gelegen en die zich terugtrok nu de vrouw verder van haar af stond.
De trainer was zomaar uit het niets verschenen, alsof de wind haar hier neer had gezet. Het meisje stond fier en rechtop, met haar handen in haar zij, en haar stem was rustig en zelfverzekerd. Jasmine had geen idee hoe ze dat deed, hoe het kon dat het meisje geen enkel teken van angst vertoonde. En blijkbaar hielp die houding, want de vouw met de Infernape was geschrokken door de plotselinge verschijning van de trainer. De vrouw opende haar mond alsof ze verschrikt was, deed hem daarna weer dicht, wees naar Jasmine en keek paniekerig van Jasmine naar de trainer.
Zo verbaasd kan ze toch niet zijn? Is dit één of ander raar toneelspel?
Het antwoord kwam direct daarna: ja.
'Het spijt me,' begon de vrouw zachtjes en bijna huilerig. 'Ik... ik wil gewoon... dat zij me mijn lieve Vulpix teruggeeft! Kijk, ze houdt hem zo stevig onder haar jas dat hij niet kan ontsnappen!'
Jasmine stond als verstijfd. Zij en Vulpix staarden enkele seconden lang naar de vrouw, die nu een compleet ander mens leek te zijn geworden, een angstig en bezorgd mens.
Ondertussen maakte de vrouw daar gebruik van. 'Vulpix is nog zo klein, hij weet niet wat er gebeurt! En ik krijg hem niet te pakken, ze heeft hem te diep weggestopt.' Om dat te ondersteunen deed de Infernape een poging op Vulpix te pakken. Jasmine dook opzij zodat de Infernape mis greep. Maar toen ze zich omdraaide, stond de Infernape al direct achter haar en greep hij opnieuw. Jasmine schreeuwde iets en draaide weer weg, rende een stukje, maar in een flits verscheen de Infernape weer voor haar. Zijn vingers raakten Vulpix' kop en Jasmine hoorde hoe Vulpix een angstig kreetje slaakte.
Als ze zou vechten, zou ze verliezen. Vulpix was niet sterk genoeg tegen een Infernape, en wanneer ze Vulpix niet langer onder haar jas zat, zou Infernape haar met gemak kunnen optillen en meenemen. Ze durfde Umbreon ook niet in te zetten, bang voor wat er zou kunnen gebeuren als hij zijn eigen weg ging, en zouden zijn aanvallen überhaupt wel iets uitmaken? Ze voelde een steek in haar hart. Umbreon was sinds lange tijd niet meer uit zijn pokéball geweest, simpelweg omdat Jasmine het niet aandurfde.
De Infernape bleef om haar heen dansen, steeds maar weer doken zijn grijpende vingers op voor Jasmine's ogen. Eén keer trapte ze naar hem, maar hij ontweek haar voet alsof het hem niet meer moeite kosten dan ademen en pakte met één arm haar onderbeen vast. Jasmine begon te wankelen. Het gewicht van haar grote hikerugzak zakte naar rechts, en daardoor ging haar lichaam mee.
'Vulpix!' riep ze uit. Als ze nu zou vallen, zou Vulpix gewond kunnen raken door Jasmine's gewicht. Nog net op tijd wist Jasmine de rits van haar jas naar beneden te trekken. Vulpix sprong eruit en Jasmine viel. Ze hoorde in haar rugzak haar spullen rammelen en kraken, en een pijnscheut trok door haar heup. Ze wilde niet schreeuwen, niet laten zien dat zoiets kleins haar zoveel pijn deed, maar toch kwam er een geluid uit haar mond dat het midden hield tussen een kreetje en een huilerig "auwauw..."
Ze werkte zichzelf overeind. Vulpix! Waar is... Daar! Verderop deed Vulpix haar uiterst best om de handen van de Infernape te ontwijken. De kleine pokémon sprintte over de kade en schoot tussen de benen van de Infernape door, haar staarten wapperend achter haar aan.
'Lieve Vulpix!' hoorde ze de paniekerige stem van de vrouw verderop roepen. 'Rustig maar, het is goed. Ik zie dat je bang en verward bent. Rustig maar, je bent niet meer in de handen van dat meisje! Wij zijn het, Serpenta en Infernape, je hoeft niet meer bang te zijn!'
Terug naar boven Ga naar beneden
Brooke Willows

Brooke Willows


Aantal berichten : 6
Leeftijd : 27

Karakter Kaart
Leeftijd: 16
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptywo jan 22, 2014 7:32 am

Brooke trok haar wenkbrauwen op terwijl ze het schouwspel bekeek. Die angst van Vulpix leek zo echt, ook al beweerde de vrouw iets anders en zei ze dat het kwam doordat hij in de war was. Een van de twee speelde toneel, besloot Brooke, en de val van het meisje zorgde ervoor dat ze een conclusie trok: die vrouw was aan het liegen. Haar vermoeden werd ondersteund door Leafeon, die zich achter Brooke's been had verscholen en met argwanende ogen naar de vrouw keek. Shinx daarentegen leek zich er minder van aan te trekken en keek wat doezelig om zich heen, maar als het dit soort dingen betrof waren er weinig wezens die Brooke zo op hun oordeel vertrouwde als haar eigen Leafeon.
De vraag was alleen, wat was nu het plan? De Vulpix rende rond over de kade - Brooke hoopte van harte dat hij ondanks de twee belagers toch een beetje in de buurt zou blijven - en een gevecht zouden ze waarschijnlijk verliezen. Ze kende de Pokémon van het meisje niet, maar als ze haar zo zag twijfelde Brooke eraan of zij wel de juiste Pokémon had om een gevecht te winnen, anders had ze dat waarschijnlijk wel al gedaan.
Ze voelde een beweging tegen haar been en keek nog net op tijd naar beneden om Leafeon weg te zien sprinten in de richting van de Vulpix. Hij wurmde zich tussen de Infernape en de Vulpix en wierp zichzelf op als een soort van obstakel tussen de Vulpix en de Infernape door telkens als de Infernape zijn armen uitstrekte in de richting van de Vulpix er tussen te springen.
Brooke liet een scheldwoord aan haar lippen ontsnappen. Waarom moest dat beest zich er nou mee bemoeien? Leafeon bedoelde het ongetwijfeld goed, maar hij leek maar beperkt door te hebben dat hij zichzelf hier heel erg mee in gevaar bracht. Ze moesten snel handelen nu, anders ging het fout met zowel Leafeon als Vulpix. Ze draaide zich om naar het meisje. 'Hé, jij daar. Dat is jouw Vulpix, nietwaar? Mijn Leafeon is nu jouw Vulpix aan het beschermen, dus veeg je kleren af en kom mee, voor ze uit ons zicht zijn verdwenen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Diëgo Yasu

Diëgo Yasu


Aantal berichten : 14
Leeftijd : 29

Karakter Kaart
Leeftijd: 19
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptyzo jan 26, 2014 8:25 pm

Ze waren er bijna! Nog even en dan zou Diëgo de nieuwe regio zien. Hij zag het al liggen in de verte. Hij stond bij de reling van de boot en hij snoof de zeelucht op. Wingulls vlogen met de boot mee. Ze krijsten en doken op het eten af dat andere mensen bij zich hadden. Diëgo keek glimlachend naar de schreeuwende mensen die de Wingulls wegjoegen door met hun armen te zwaaien. Quilava keek naar hem. Hij droeg haar in zijn armen onder zijn jas, want de vuurpokémon had last van de koude wind. Quilava maakte een geluidje.
‘Ja, inderdaad,’ zei Diëgo. ‘Waar is Jasmine? Misschien zit ze nog in de hut te schrijven.’ Hij glimlachte. Dat zou goed kunnen. Hij dacht aan Jasmine, schrijvend, alles om zich heen vergetend. Ze vergat dan zelfs dat ze op weg waren naar een nieuwe regio.
Diëgo keek nog één keer naar het land en ging naar de hut. Binnen zette hij Quilava op de grond en liepen ze door de boot. Hij klopte op de deur van de hut. Geen antwoord.
‘Jasmine?’ riep hij. Hij duwde de deur open. De kamer was donker, Jasmine was er niet.
‘Waar zou ze toch zijn?’ vroeg hij zich af. Quilava maakte een geluidje alsof zij het ook niet wist. Ze liepen verder door de boot. Om hen heen liepen mensen al naar de uitgang. Quilava leidde Diëgo tussen de mensen door. Ze gingen naar het dek en daarna naar de restaurantjes, maar ook daar was Jasmine niet. Ze gingen naar alle plekken waar Jasmine zou kunnen zitten om te schrijven en te tekenen, maar nergens was ze.
Ze is vast al naar buiten gelopen, dacht Diëgo. Ze dacht misschien dat ik al buiten was. Hij keek om zich heen. De boot was helemaal leeg. Hij rende vlug naar de uitgang en voordat hij naar buiten ging deed hij Quilava weer onder zijn jas. Quilava was best groot, maar gelukkig niet zwaar.
Hij liep de loopplank af. Er was helemaal niemand meer op de kade, iedereen was al doorgelopen. Alleen de Wingulls waren er nog, ze vlogen krijsend rondjes boven zijn hoofd. Het waaide stormachtig. Quilava verstopte zich dieper in zijn jas.
Toen zag hij Jasmine. Ze droeg ook haar pokémon onder haar jas. Diëgo had verwacht dat ze alleen zou zijn en onzeker om zich heen zou kijken om hem te zoeken, maar ze was niet alleen. Er was een vrouw bij haar. De vrouw viel haar lastig. Diëgo rende naar haar toe, zo snel als hij kon. Vanuit zijn ooghoek zag hij nog een derde persoon, een meisje met twee pokémon, die Jasmine ook te hulp schoot. Vulpix rende rond over de kade om te ontsnappen aan de Infernape van de vrouw. Vlug riep Quilava iets naar Vulpix zodat ze wist dat ze eraan kwamen.
Diëgo gooide zijn pokebal in de lucht. In een flits verscheen Breloom. “Help Vulpix” riep Diëgo. Breloom knikte en rende over de kade naar Vulpix en Infernape toe. Breloom vuurde een Sludge Bomb af op Infernape. Die Breloom niet had zien aankomen. Maar Infernape was te snel, hij ontweek en de Sludge Bomb raakte hem op zijn arm. Ondanks dat het een redelijk sterke aanval was leek het niet alsof het Infernape deerde. Hij haalde zijn neus op en snoof. Een graspokemon was geen uitdaging voor hem. Breloom volgde snel met een Double Team. Overal verschenen Brelooms die om te ste beurt op Infernape afrende. De echte was niet te onderscheiden van de rest. Breloom gebruikte vervolgens Force Palm. Infernape deed geen moeite om het te ontwijken, hij ving gewoon Brelooms hand. Breloom glimlachte. Dit was precies wat Infernape moest doen.
Onder Infernape’s voeten begon de grond te schudden. Breloom sprong op en vuurde nog een Sludge Bomb op hem af. Verward door de situatie had Infernape geen tijd op te ontwijken. De Sludge Bomb raakte hem vol in zijn gezicht en zonder zich te herstellen zakte hij door de grond.
Cubone Kroop twee meter ervandaan uit de grond. Breloom had weinig effect op Infernape. Maar Cubone’s Dig was erg effectief tegen hem. Cubone rende naar Breloom toe, samen gingen ze voor Vulpix staan.
Infernape kroop uit de grond, zonder zichtbare schade. Zonder iets te hebben. Zelfs de Dig had niet zo veel effect op hem gehad. Hij was echt erg sterk. Maar Breloom wist dat Diëgo wat van plan was. Zonder dat Infernape het wist was hij ook vergiftigd. Sludge Bomb!
Terug naar boven Ga naar beneden
Jasmine Zilverhart

Jasmine Zilverhart


Aantal berichten : 29
Leeftijd : 27

Karakter Kaart
Leeftijd: 17
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptyma feb 03, 2014 9:34 pm

De Leafeon dook razendsnel op. Jasmine zag hoe de pokémon voor haar Vulpix ging staan, als een beschermer. Pas op! Het is een vuurpokémon, en een sterke! De Infernape zou maar één vlammenwerper nodig hebben om Leafeon uit de weg te ruimen en Vulpix te kunnen grijpen.
Toen gebeurden er opeens heel veel dingen tegelijkertijd. Er klonk een stem, een meisjesstem, en Jasmine zag haar lange blonde haren wapperen. Dat was dus haar Leafeon.'Dank je,' bracht Jasmine uit.
Tegelijkertijd bewoog er iets in haar ooghoek. Ze keek en zag Diego op hen afstormen, zo snel als hij kon over de kade rennend. De Infernape draaide zich abrupt om en sprong weg van Vulpix en Leafeon. Een flits. Daar was Breloom. De vrouw op de hoge hakken riep iets, maar Jasmine had niet door wat ze zei.
Vulpix, waar was Vulpix gebleven? Een Sludge Bomb vloog door de lucht en raakte de Infernape. Eén seconde later stonden er meerdere Brelooms op de kade, allemaal in aanvalshouding in een kring rond Infernape. Die stond daar gewoon, rustig, arrogant bijna. De vrouw had dezelfde uitdrukking. Ze had helemaal geen oog meer voor Vulpix of Leafeon, dacht Jasmine. Vulpix, waar was Vulpix?
De kade schudde en beefde. Infernape had Brelooms arm gegrepen, maar onder zijn voeten verscheen Diego's Cubone, zo onverwacht dat Jasmine even vergat waar ze was en wat ze moest doen. Ze staarde met open mond naar het tafereel. Al die aanvallen, het gebruiken van Breloom tegen Infernape, die Force Palm die net was gedaan, was het allemaal door Diego van tevoren uitgedacht? Maar... in zo weinig tijd?
De Infernape werd de grond in geboord. Jasmine onderdrukte nog net de neiging om te gaan juichen.
Daar was Vulpix! Breloom en Cubone hadden zich bij Leafeon aangesloten en vormden nu een muur voor Vulpix. En eindelijk wist Jasmine haar gedachten weer helder te krijgen. Ze begon koortsachtig in haar zakken te voelen.
Ondertussen kwam de Infernape langzaam overeind. Jasmine grabbelde nog wilder in haar zakken. Ze draaide zich vlug naar het meisje naast haar. 'Dank je, dank je,' herhaalde ze. 'Ik roep Vulpix terug, dan moeten we daarna rennen.' Ze wist niet precies waarom ze dat zo wilde. Misschien alleen omdat ze zo ver mogelijk van deze vrouw met haar Infernape weg wilde, of misschien omdat ze zo'n vermoeden had dat de vrouw anders haar zinnen zou zetten op Leafeon. Jasmine hoopte maar dat Cubone en Breloom sterk genoeg waren om de Infernape nog even tegen te houden, zodat de trainer met haar Leafeon weg kon komen.
Ze vond de pokéball van Vulpix. 'Kom, snel!' riep ze, en ze stak de pokéball in de lucht. Meteen werd haar keel dichtgeknepen. Een ijzersterke arm werd om haar heen geslagen, zodat er alleen nog maar een vreemd gepiep uit haar mond kwam. De pokéball werd uit haar hand gerukt.
'Geef die maar hier,' fluisterde de vrouw bij haar oor.
Nee! Vulpix, rennen! Je moet buiten het bereik komen! Maar natuurlijk kon Vulpix haar gedachten niet horen. Jasmine zag haar staren naar haar trainer die probeerde uit de greep van de vrouw te komen, en naar de glanzende bal die nu in een onbekende hand lag. Vulpix deed een paar stappen achteruit.
Rennen!
Vanuit haar ooghoek zag Jasmine hoe de Infernape een vlammenwerper opriep, groot en tollend door de lucht. Ze voelde de warmte op haar wangen. De vlammenwerper schoot recht af op Breloom, Cubone en Leafeon. Jasmine wilde haar ogen dichtknijpen, maar de adrenaline hield ze wijd open. Zouden de drie pokémon de aanval kunnen ontwijken? Ze wist het niet. Alles leek in slowmotion te gaan.
En in die slowmotion zag ze opeens iets vreemds. Een hapering in het vuur. De Infernape leek even naar adem te happen, hij wankelde. Wat... wat was er aan de hand?
De vrouw zag het ook. Heel even voelde Jasmine de druk op haar keel verslappen toen de aandacht van de vrouw verschoof naar haar Infernape. Vulpix was nog niet in haar pokéball geroepen, maar nog steeds kon Jasmine zich niet losrukken. Tenminste, niet zonder hulp.
Terug naar boven Ga naar beneden
Diëgo Yasu

Diëgo Yasu


Aantal berichten : 14
Leeftijd : 29

Karakter Kaart
Leeftijd: 19
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptydi feb 04, 2014 3:54 pm

Diego rende over de kade naar Jasmine toe. Breloom en Cubone konden het er goed zelf vanaf brengen. Ze wisten precies wat ze moesten doen. Dat kon ook bijna niet anders na al die trainingen. Diego maakte zich meer zorgen om de Leafeon. Breloom was ook een vechttype pokemon. En getraind op snelheid. Zoals verwacht sprong Beloom op om de Flamethrower te ontwijken. Diego knikte naar Breloom. Hij wist wat Breloom van plan was. Het was niet een fijne keuze, maar Diëgo wist wel dat Breloom en Cubone het zo snel mogelijk wouden afhandelen. En daarvoor zou Breloom iets moeten doen.
Infernape zag Breloom opspringen. Hij hield zijn aanval in. Diëgo grijnsde. Hij was vergiftigd. Zoals Breloom bedoeld had. Infernape gebruikte nog een Flamethrower. Deze keer vol op Breloom, die geen mogelijkheid had om meer te ontwijken. Diëgo wist dat Breloom zichzelf moest laten aanvallen om Cubone een kans te geven om het af te maken. En juist omdat Breloom een grastype was en zwak was voor vuur aanvallen, wist Breloom dat Infernape voor Breloom zou kiezen om aan te vallen. En hij zou niet meer letten op Cubone.
Cubone had nog een Dig aanval gebruikt. Voor een tweede maal zakte Infernape door de grond. Deze keer was er wel duidelijk te zien dat het hem schade deed. Cubone gebruikte een Bonemerang om het af te maken. Infernape werd vol op zijn hoofd geraakt en gleed uit. Grommend kwam hij overeind, maar de vergiftiging werd hem fataal. Hij zakte op de grond en bleef liggen. Breloom en Cubone hadden het voor elkaar. Diëgo rende snel naar Breloom toe. Hij lag op de grond en haalde puffend adem. Hij was er erg slecht aan toe. Diëgo pakte Breloom vast en hielp hem overeind. “Goed gestreden, Breloom” zei Diëgo. “Ik ben trots op jullie”.
Cubone gaf alleen maar een knik en draaide zich om. Breloom keek met grote ogen naar Diëgo. De Flamethrower was hem zwaar gevallen. Maar Breloom zou het wel redden.
Diëgo stond op. “Laat haar nu gaan” riep hij.
De vrouw liet Jasmine los en staakte waar ze mee bezig was. Ze keek woedend naar Diëgo. “Hoe durf je mijn pokemon met twee pokemon aan te vallen” siste ze. “Hoe durft u pokemon van andere te stelen” zei Diëgo rustig.
Ze graaide in haar tas en viste er een pokebal uit. Ze riep Infernape terug. Ze haalde nog een pokebal uit haar tas. “Dacht je dat je van me af was” riep ze. Ze wierp de pokebal. In de flits verscheen een Raichu. Weer een goed getrainde pokemon. Diëgo zuchtte.
“Het is niet slim om een elektrische pokemon tegen mij te gebruiken” zei Diëgo waarschuwend.
“Het kan me niet schelen” krijste de vrouw. “Thunderbolt” .
Raichu laadde zich op. “Vlug Jasmine, roep je pokemon terug” zei Diëgo. Hij tilde Breloom op. Hij moest zo snel mogelijk naar een pokemon center. Maar eerst dit gevecht winnen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Let op: Lightning Rod van Cubone en zijn immuniteit
Terug naar boven Ga naar beneden
Brooke Willows

Brooke Willows


Aantal berichten : 6
Leeftijd : 27

Karakter Kaart
Leeftijd: 16
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptywo feb 05, 2014 8:46 am

Leafeon had zich inmiddels weer teruggetrokken uit het strijdgewoel en zich weer naast Brooke geplaatst. Het gevecht was losgebarsten en ze was zich ervan bewust dat dat iets was waar ze zich het beste maar buiten kon houden met Leafeons huidige krachtniveau. Wie was die jongen die daar plotseling was verschenen? Blijkbaar was hij een kennis van het meisje, te zien aan de manier waarop ze met elkaar omgingen. Hij noemde haar 'Jasmine': Brooke besloot die naam op te slaan in haar geheugen.
Haar aandacht verschoof naar haar Shinx, die ze gauw terugriep in zijn Pokéball. Niet dat ze nou echt bang was dat de vrouw achter haar aan kwam, maar je wist het maar nooit zeker. Leafeon keek naar de Pokémon die aan het vechten waren en stootte een geluid uit, waarschijnlijk een aanmoediging richting Cubone. Brooke wendde zich intussen richting het meisje, wier keel net bevrijd was uit de greep van de vrouw. Er zaten rode afdrukken op de nek van het meisje: de vrouw moest haar erg stevig hebben vastgepakt. Ze wilde het meisje adviseren te doen wat haar vriend zei, maar met een schok besefte ze dat de vrouw daarnet Vulpix' Pokéball had afgepakt en dat die nog niet terug was bij de rechtmatige eigenaar.
'Help me eens even,' beval ze het meisje. 'Ze heeft nog altijd jouw Pokéball, dus Vulpix is nog niet veilig. Als je me helpt haar af te leiden kan ik die denk ik wel weer afpakken.'
Terug naar boven Ga naar beneden
Diëgo Yasu

Diëgo Yasu


Aantal berichten : 14
Leeftijd : 29

Karakter Kaart
Leeftijd: 19
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptywo feb 05, 2014 9:31 am

Quilava sprong de lucht in. Nu was het de tijd om het gevecht af te maken. Het had lang genoeg geduurd. Quilava gebruikte Smokescreen. Zwarte rook verblinde het hele gebied. “Vlug Jasmine, zorg ervoor dat je pokemon terug krijgt” riep Diëgo.
Raichu gebruikte zijn Thunderbolt. Een felle flits was te zien in de zwarte rook. Al gauw verdween het licht en werd het weer pikkedonker. Quilava rende over de grond op zoek naar de rest. Ze sprong over een steen en botste tegen iemand op. Het was het onbekende meisje. Quilava schreeuwde iets en sprong weer van haar af. Ze vervolgde haar weg door de duisternis. Tot ze weer iemand tegen kwam. Jasmine deze keer. Ze schreeuwde weer iets en vervolgde haar weg. Tussen de voeten door van Diëgo, verder. Ze zag vlak voor haar Raichu opdoemen in de duisternis. Raichu zag haar ook. Woedend gebruikte Raichu nog een Thunderbolt. Weer lichte de flits de zwarte mist op. De bliksem schoot de hemel in maar raakte Quilava niet. Quilava bleef even uitdagend staan. Cubone’s ability was erg handig in dit gevecht. Lightning Rod trok de bliksem aan. En omdat Cubone immuun was voor bliksem, waren Raichu’s aanvallen nutteloos. Quilava dook op Raichu af. Ze schreeuwde deze keer iets anders. Ze sprong tegen Raichu op en sprong snel weer weg. Onder Raichu’s voeten begon de grond te schudden. Cubone had zijn Dig aanval gebruikt. En omdat Quilava schreeuwde kon Cubone bepalen waar Raichu moest zijn. Raichu zakte door de grond. Quilava gebruikte haar Flamethrower om het gat te vullen met vuur. Precies waar Raichu in lag.
De rook trok langzaam op. Schimmen werden duidelijke vormen. Diëgo stond met zijn hand voor zijn mond. Hij knikte naar Quilava en Cubone. Ze hadden samen een mooi staaltje teamwork geleverd.
De rook was opgetrokken. Ze hadden Raichu verslagen. Cubone stond te hijgen naast Quilava. Breloom en Cubone waren erg uitgeput van deze strijd. Maar Diëgo was trots op ze. Ze hadden zichzelf overtroffen deze keer.
Terug naar boven Ga naar beneden
Jasmine Zilverhart

Jasmine Zilverhart


Aantal berichten : 29
Leeftijd : 27

Karakter Kaart
Leeftijd: 17
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptyza feb 15, 2014 6:26 pm

Aaaaaarg! Heb ik net een huge reactie geschreven, wil mijn laptop plotseling afsluiten. Toen was ik het dus kwijt. Excuses voor het kortaf beschrijven in deze post, ik had er een beetje schijt aan om alles opnieuw te gaan formuleren.

---------------------------

Toen de rook de lucht zwart maakte, hield Jasmine vlug haar mouw voor haar mond om niet te gaan hoesten. Verderop klonken nog steeds de geluiden van het gevecht, maar nu kon Jasmine niets meer zien. De vrouw liet Jasmine's pokéball een stukje zakken, nog steeds zonder Vulpix erin teruggeroepen te hebben. Jasmine kon wel huilen van opluchting. Het was nog niet verloren, ze konden die pokéball nog terugkrijgen dankzij de afleiding van Diego. Dank je, Diego!
'Help me eens even,' zei de andere trainer toen. 'Ze heeft nog altijd jouw Pokéball, dus Vulpix is nog niet veilig. Als je me helpt haar af te leiden kan ik die denk ik wel weer afpakken.'
Is die vrouw niet al genoeg afgeleid? Jasmine haalde diep adem en greep naar de pokéball. Maar moeiteloos, bijna zonder om te kijken, hief de vrouw de pokéball weer omhoog, buiten Jasmine's bereik. Daarna keek ze langzaam om naar Vulpix. Alsof ze besefte dat ze de pokémon nog niet teruggeroepen had.
'Rennen, Vulpix!' riep Jasmine met gedempte stem. Ze zag Vulpix als een vage schim in de rook wegschieten en even dacht ze dat het zou werken, maar het volgende moment zag ze een witte flits en gaf Vulpix een kreet, die direct daarna verstomde.
Shit! Nu kan Vulpix er niet meer uit! Ze is nog niet sterk genoeg om zichzelf daaruit te bevrijden!
Afleiden. Ze moest die vrouw nog meer afleiden. Maar hoe moest ze dat in hemelsnaam doen?
De rook werd dikker. Quilava dook plotseling op vanuit het zwart, zodat Jasmine schrok. Quilava gaf een kreetje en verdween weer. Jasmine had geen idee wat Diego van plan was met de rook, maar ze vertrouwde hem. Blijf zo doorgaan!
Weer grabbelde ze naar de pokéball, maar weer hief de vrouw hem boven haar hoofd. Woede welde in Jasmine op en zonder dat ze erbij nadacht trapte ze naar de been van de vrouw. En het vreemde was dat ze raakte. Haar laars klapte op het been en de vrouw stootte een brul uit, gevolgd door luid hoesten. Jasmine stond verstijfd, geschrokken van wat ze net had gedaan. De vrouw hief zich weer op. Een hand kwam recht op haar af. Net op tijd kwamen Jasmine's benen weer vrij uit hun bevroren toestand en kon ze opzij springen. Bijna verloor ze haar evenwicht. Om haar heen voelde en zag ze de knetterende elektriciteit van Raichu, en in de verte klonken de kreten van Quilava.
Toen schudde de grond. Jasmine's hart stond stil. Was de stenen kade aan het instorten? Raichu schreeuwde wat, en het volgende moment werd Jasmine verblind door een Flamethrower.
De vrouw gaf haar echter geen tijd om te herstellen. Weer schoot die hand op Jasmine's gezicht af en weer wankelde ze net op tijd weg. De rook trok langzaam op en de contouren van de vrouw werden steeds duidelijker.
En toen, terwijl ze wegschoot van een volgende stoot van de vrouw, zag ze iets waarmee ze haar voordeel kon doen. Uit de jaszak van de vrouw stak de punt van een boekje. Jasmine zou de pokéball niet kunnen pakken, die stevig in de vuist van de vrouw zat geklemd, maar dat boekje... ze zou hetzelfde doen als de vrouw had gedaan. Ze zou gaan stelen.
Nee, hield ze zichzelf voor. Ik leid alleen af. Ik geef het wel terug. Dat doe ik!
Ze rende zo vlug ze kon rakelings langs de vrouw heen. In het voorbijgaan griste ze het boekje uit de jaszak en klemde het in haar hand. Haar benen voerden haar over de winderige kade, door de optrekkende rook. Ze zag uit haar ooghoek een verslagen Raichu liggen in een kuil, ze zag Quilava en Cubone en ook Diego, heel vluchtig.
'Hé!' gilde de vrouw toen. Jasmine keek om. Met een enorme snelheid schoot de vrouw achter haar aan, en Jasmine vroeg zich stomverbaasd af hoe ze zo snel kon zijn met die hakken. Vlug keek ze weer voor zich en rende verder. Hopelijk was ze nu genoeg afgeleid. Hopelijk lukte het nu eindelijk om Vulpix terug te krijgen.
Er was nog één andere optie die ze zou kunnen gebruiken als afleiding, als alles zou mislukken. Maar ze had geen idee hoe dat zou aflopen. Ze had ook geen idee hoe de vrouw erop zou reageren.

-------------

Get her, Brooke! :)
Terug naar boven Ga naar beneden
Brooke Willows

Brooke Willows


Aantal berichten : 6
Leeftijd : 27

Karakter Kaart
Leeftijd: 16
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptydi feb 25, 2014 8:56 pm

De rook prikte in haar ogen en het duurde even voor Brooke zich zodanig daarvan hersteld had dat ze weer rond kon kijken. Ze keek even naar de Raichu en Quilava en vervolgens naar Jasmine. Blijkbaar had ze Brooke's advies opgevolgd en nu rende ze met een of ander boekje in haar handen over de kade. Als de omstandigheden anders waren geweest had Brooke het meisje een schouderklopje gegeven, maar nu waren er belangrijkere dingen te doen.
Ze kwam in beweging en naast haar deed Leafeon hetzelfde. Ze renden achter de vrouw aan - voor heel even vervloekte Brooke zichzelf dat ze op hoge hakken liep, maar het feit dat ze langzaam in begonnen te lopen maakte dat ze die gedachte meteen weer kwijt was. Met een sprintje schoot ze naar voren en binnen de kortste keren zat ze vlak achter de vrouw. Deze was echter niet van plan om de Pokéball zo maar op te geven en gaf, in ieder geval tijdelijk, de achtervolging op om zich met Brooke te bemoeien.
Brooke had echter niet gerekend op die verandering van tactiek en het duurde even een paar seconden voor ze met een back-up plan was gekomen. Eigenlijk was dit tegen haar principes, maar de vrouw liet haar geen keus. Ze haalde even diep adem en beval toen: 'Leafeon, Razor Leaf.'
Een aantal messcherpe blaadjes schoot door de lucht, richting de vrouw, en hopend dat Leafeon wist wat hij aan het doen was rende Brooke naar voren. De vrouw werd gedwongen om haar aandacht van Brooke af te halen, wilde ze niet geraakt worden, en in dat moment van zwakte greep Brooke naar het rood-witte voorwerp. De greep van de vrouw was echter erg sterk en ten einde raad hief Brooke haar vuist, die ze in de maag van de vrouw ramde. Alle lucht werd uit diens longen geperst en ze had geen andere keus dan het loslaten van de Pokéball.
Triomfantelijk rende Brooke een einde van de vrouw weg zodat ze buiten het bereik van haar vingers was en met een boogje wierp ze de Pokéball naar Jasmine. 'Hier, deze was van jou, nietwaar?'
Terug naar boven Ga naar beneden
Diëgo Yasu

Diëgo Yasu


Aantal berichten : 14
Leeftijd : 29

Karakter Kaart
Leeftijd: 19
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptyma maa 03, 2014 12:36 pm

De vrouw was eindelijk verslagen. Het meisje rende achter haar aan om de pokéball terug te krijgen. Diëgo bukte en legde Breloom op de grond. Quilava kwam naar hem toe gerend, gevolgd door Cubone, die duidelijk last had van het gevecht. Quilava sprong gelijk in zijn armen. Cubone niet, die bleef op een afstandje kijken naar hen. Met een knikte liet hij weten aan Diëgo dat het goed met hem ging. Diëgo knikte terug, maar hij kon zijn glimlach niet onderdrukken. “Goed gestreden,” zei hij tegen Cubone. Cubone draaide zich om.
“Jullie hebben ook goed gestreden” zei Diëgo vervolgens tegen de andere twee. Quilava gaf hem nog een dikke knuffel en Breloom piepte iets zachts. Het gevecht had vooral Breloom flink uitgeput. Hij zou snel naar een Pokémon center moeten, want voor de rest had hij ook niets bij zich om zijn pokémons te helpen.
Hij tilde Breloom weer op en legde hem over zijn rugzak. “Blijf hier maar rustig liggen, we gaan zo snel mogelijk naar een Pokémon center” zei hij. Hij haalde vlug een kleine deken uit zijn jaszak en legde die over Breloom heen. “Quilava zou jij erbij willen gaan zitten, dan maak je hem warm,” vroeg Diëgo. Quilava aarzelde niet en klom gelijk naar Diëgo’s schouder. Daar nam hij plaats tegen Breloom om hem warm te houden. Diëgo stak zijn hand uit, dat Cubone ook mee mocht. Maar Cubone keek alleen maar de andere kant op. Diëgo grijnsde.
“Je mag best rusten na een lang gevecht” zei hij tegen hem. Maar Cubone bleef weg kijken.
Diëgo liep naar Jasmine en het meisje toe. De koude wind was een beetje gaan liggen, de zon nam zijn plaats in de hemel. Dit was het nieuwe begin van een avontuur. Een mooi avontuur, hier in Kansai. Dit was alleen maar een test, voor alles wat hier te wachten lag. En hij was er klaar voor. Hij zag Jasmine’s vurige wil. Ze was er ook klaar voor. Ze was hier ook om veel te leren, veel te ervaren. En dat andere meisje. Zij zou waarschijnlijk ook hier zijn om een Pokémon trainer te worden. Diëgo wist nu al: ooit zou hij haar uitdagen voor een gevecht. Maar nu moest hij zo snel mogelijk naar een Pokémon center om in ieder geval Breloom er weer boven op te helpen. Cubone kwam er wel weer boven op door goed te rusten. Al zou hij dat nu niet toegeven. Cubone waggelde achter hem aan zonder naar hem te kijken. Diëgo ging voor het onbekende meisje staan. “Heel erg bedankt dat je ons wilde helpen,” zei hij op vriendelijke toon. “Jasmine, ik moet zo snel mogelijk naar een Pokémon center,” zei hij vlug er tussen door. Cubone liep naar Jasmine toe en ging tegen haar aanstaan. Diëgo keek weer naar het meisje. “Hoe heet je?” vroeg hij.
Terug naar boven Ga naar beneden
Brooke Willows

Brooke Willows


Aantal berichten : 6
Leeftijd : 27

Karakter Kaart
Leeftijd: 16
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptywo maa 05, 2014 8:46 pm

De zon brak door, merkte Brooke. Ze moest even grijnzen: de timing van deze weeromslag was wel erg mooi. Ze keek even opzij naar de vrouw, die haar Pokémon terugriep, hen nog een vernietigende blik toewierp en er als een haas vandoor ging. Lekker begin van de reis was dit, ze was nog geen uur in Kansai en ze had al vijanden gemaakt. Hopelijk zou ze die vrouw niet vaker tegen het lijf lopen, want dat kon op geen enkele manier goed aflopen - zonder Jasmine en haar vriend was ze er niet zonder kleerscheuren vanaf gekomen, dat wist Brooke zeker.
Voor haar klonk een stem en ze keek op. Daar stond die jongen die de vrouw had verslagen en voor het eerst sinds zijn verschijning nam ze de gelegenheid om hem in zich op te nemen. Hij was een stuk langer dan zij (aan de andere kant, dat waren opvallend veel mensen), had donker haar en maakte een ervaren indruk. Hij had een rustige uitstraling, maar toch voelde Brooke zich ietwat geïntimideerd - dat gebeurde haar altijd als ze iemand tegen kwam die op wat voor manier dan ook superieur aan haar leek.
Nu pas drong tot haar door wat hij tegen haar gezegd had. 'Heel erg bedankt dat je ons wilde helpen. Hoe heet je?' Nou, wíllen helpen is niet helemaal het goede woord, dacht ze, maar dat hield ze voor zich. Datgene wat ze juist wilde voorkomen tijdens deze reis was al direct weer voorgekomen: ze had haar woede weer eens de overhand laten nemen en op basis daarvan gehandeld, of dat echt iets met willen te maken had viel te betwisten. Ze hield die woorden echter voor zich en antwoordde: 'Geen dank. De naam is Brooke Willows. Je vriendin heet Jasmine, daar was ik al achter, maar wie ben jij?'
Terug naar boven Ga naar beneden
Jasmine Zilverhart

Jasmine Zilverhart


Aantal berichten : 29
Leeftijd : 27

Karakter Kaart
Leeftijd: 17
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptyma maa 17, 2014 8:19 pm

Terwijl Jasmine rende, voelde ze heel even de wind van een Razor Leaf vlak langs haar gezicht. Vlug stopte ze om te kijken. Ze had zich nog niet goed en wel omgedraaid of ze zag hoe de andere trainer haar vuist in de buik van de vrouw plantte. Jasmine's mond zakte open.
Ze staarde beduusd naar de vrouw, die achteruit wankelde en haar aankeek alsof ze haar het liefst in allemaal kleine stukjes had willen hakken. Jasmine kreeg haar pokéball toegegooid van de trainer, wist hem nog net op te vangen, mompelde drie keer achter elkaar 'Bedankt...' en liet toen Vulpix vlug weer vrij. De kleine pokémon sprong in haar armen.
'Shh,' fluisterde ze tegen Vulpix, terwijl ze zelf al nauwelijks haar tranen kon bedwingen. Ze trilde een beetje. 'Ik laat je echt niet zomaar gaan, hoor.'
Vulpix verborg haar snuit in Jasmine's kraag. Het duurde even voordat Jasmine weer opkeek. De vrouw was verdwenen, en toen Jasmine om zich heen keek, zag ze de vrouw in de verte van de kade af lopen. Ze beende weg met grote passen.
'Ze geeft het op,' zei Jasmine en ze liet haar adem ontsnappen. Diëgo kwam op hen af. Breloom rustte op de bovenkant van zijn rugzak en Quilava zat tegen hem aan, half op Diëgo's schouder en half ernaast bungelend, want zo groot was Diëgo's schouder ook weer niet. Jasmine kon het niet laten om vluchtig te glimlachen. Diëgo droeg zijn pokémon als ze vermoeid waren van het gevecht, hoe zwaar ze misschien ook waren. In stilte nam Jasmine het zich voor om hetzelfde te doen. Ze wilde net zo goed zijn voor haar pokémon als Diëgo was voor de zijne.
Maar Umbreon dan? Ze wilde hem graag als vriend, ze wilde het echt, maar ze was nog steeds te bang om hem te benaderen. Ze wilde zo graag met hem trainen en reizen, lachen en vechten, maar...
Ze gromde zachtjes in zichzelf en drukte Vulpix wat steviger tegen zich aan. Diëgo keek naar haar. Het zonlicht dat door het grijs heen brak liet zijn ogen schitteren. Voor het eerst ontspande Jasmine zich weer een beetje. Met Diëgo zou het wel lukken, hier in Kansai. Het begin was misschien behoorlijk bagger geweest, maar het zou vast niet baggen blijven. Ze keek omhoog, naar de breuken in het wolkendek waar het zonlicht doorheen drong.
Laat ik dat maar beschouwen als een symbool voor een nieuw begin. Een góed begin. Met het gure weer verdween ook deze slechte start, nam ze zich voor.
Cubone kwam tegen haar aan staan. Jasmine knipperde met haar ogen. Cubone deed dat niet zo snel, hij was wat schuwer dan Quilava en Breloom. Ze ging niet door haar knieën om hem te aaien of aan te raken, ze keek niet strak naar hem, want dat soort aandacht zou hij waarschijnlijk niet fijn vinden. Ze herkende het zelf ook. Dus bleef ze gewoon bij hem staan en zei ze alleen maar zacht: 'Geweldig gedaan, Cubone!'
Ze richtte zich weer op het gesprek tussen Diëgo en het andere meisje. Brooke. Dat was haar naam. Jasmine mocht haar, maar ze wist niet of dat kwam doordat ze de trainer ook echt mócht, of omdat Brooke net Vulpix had gered. Misschien een combinatie van beiden. Haar Leafeon, die als een stille wachter naast haar stond, was in ieder geval erg mooi. Hij deed Jasmine aan Umbreon denken.
'Vul?' piepte Vulpix. Jasmine knikte. 'We moeten nu gaan, Diëgo.' Ze wierp een blik op zijn verzwakte pokémon achter op zijn rugzak. Ze keek de andere trainer aan, niet recht in haar ogen, want dat durfde ze niet, en zei: "Echt dank je, dank je... loop je mee? En echt dank je...' Daarna besefte dat ze dat te vaak zei en hield ze vlug haar mond.
Terug naar boven Ga naar beneden
Diëgo Yasu

Diëgo Yasu


Aantal berichten : 14
Leeftijd : 29

Karakter Kaart
Leeftijd: 19
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptyvr maa 21, 2014 6:56 pm

"Diëgo" antwoordde Diëgo met een glimlach. "Ik kom uit de Johto regio, hier ver vandaan".
Ze was een goede trainer, dat kon hij zo zien. Ooit zou hij graag met haar een gevecht willen hebben. Maar nu was daar geen tijd voor. Hij wierp snel een blik naar Breloom. Hij was er ernstig aan toe.
Jasmine beval al dat ze moesten gaan. "We zien je vast een keer" riep Diëgo naar het meisje. Hij volgde Jasmine over het stenen pad de nieuwe regio in. Hier zouden al hun avonturen plaats gaan vinden. Diëgo kon niet wachten. Sneeuwvlokjes dwarrelde uit de hemel naar beneden. De winter zou niet lang meer duren. Diëgo keek omhoog. "Breloom je hebt goed gevochten" zei Diëgo. Breloom liet een zacht kreetje horen dat hij het gehoord had. "Nog even vol houden, het Pokémon center zal niet ver meer zijn" voegde hij erachter. Wingulls vlogen door de lucht. Diëgo haalde diep adem. Dit zou voorlopig de laatste keer zijn dat ze de zee lucht zouden ruiken. Hij haalde nog een keer diep adem. Heerlijk!
Een glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij in zijn ooghoeken zag dat Cubone hetzelfde deed. Cubone was altijd al afstandelijk geweest. Maar Diëgo wist dat het goed was. Hij wist dat ooit Cubone hem zou toe laten. Het was gewoon een kwestie van vertrouwen. Precies zoals ze dat ook deden in gevechten. Dat moesten ze ook bereiken in het leven.
Quilava sprong van Diëgo's rug af. Ze had in de gaten dat zij en Breloom samen toch wel zwaar waren. En Diëgo het zo waarschijnlijk niet de hele weg zou volhouden.
Diëgo keek naast zich, naar Jasmine. "Ik neem aan dat je graag zou willen beginnen met een Gym" zei Diëgo. Hij keek weer omhoog. "Het lijkt me zo mooi om zelf een Gym te hebben" voegde hij erachter.
"Ik zal in deze regio bewijzen dat ik deze droom waar kan maken". Hij keek met een glimlach naar Jasmine. "Dan kan je ooit een Gym gevecht bij mij komen doen".
Terug naar boven Ga naar beneden
Jasmine Zilverhart

Jasmine Zilverhart


Aantal berichten : 29
Leeftijd : 27

Karakter Kaart
Leeftijd: 17
Type trainer: Trainer
Pokémon Team:

Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Emptyma apr 07, 2014 9:40 pm

Ze verborg nog eens haar neus in Vulpix' vacht en draafde achter Diëgo aan, met Cubone naast zich. Ze mocht hem wel, die kleine pokémon. Misschien juist omdat hij net als hij soms zo teruggetrokken was, al had hij daar waarschijnlijk heel andere redenen voor. Ze keek van Cubone naar Diëgo.
Ze passen wel bij elkaar, dacht ze. Diëgo is goed met de wat stillere typen. Anders had ik hem nooit zo aardig gevonden. Dat komt wel goed tussen die twee.
Ze liep met vlugge passen door over de kade en genoot van de zonnestralen die meer en meer door het wolkendek heen braken. Haar hart was nog steeds niet tot rust gekomen, maar de adrenaline daalde weer langzaam en de angst maakte plaats voor opluchting en blijheid.
'Ik ben benieuwd naar de gyms hier,' zei ze, en ze meende het. Ze had in het verleden niet altijd zin gehad om te moeten vechten, ze besteedde haar tijd liever aan zaken die minder concentratie kostten en die minder eisten van haar energievoorraad, maar een licht, vrolijk gevoel in haar hoofd maakte dat ze er nu juist naar uitkeek.
Het maakt me niet uit hoe het zal gaan en hoe slecht ik ook ben. Ik ga het gewoon proberen! Ze hoopte stiekem dat het meisje met hen meeging, of dat ze haar nog vaker zou ontmoeten, zodat ze samen konden trainen en zodat Jasmine van haar kon leren. Tot nu toe was alleen Diëgo haar grote voorbeeld geweest, maar ze durfde hem soms niet alles te vragen over hoe hij het nou deed. Daarvoor schaamde ze zich teveel over haar eigen onkunde, vergeleken met zijn ervaring.
Ze grijnsde naar Diëgo: 'Als jij jouw eigen gym krijgt, kom ik je zeker uitdagen!' En daarna voegde ze er snel aan toe: 'Ik denk dat je een heel goede gymleider zult zijn.'
Hij gaat hier proberen om zijn dromen waar te maken. Laat ik dat dan ook doen. Jasmine draaide zich nog één keer om en keek samen met Vulpix naar de zee. Het wateroppervlak was tot rust gekomen. In de verte, aan de horizon, zag ze het schip, dat terugvoer naar de landen die ze kende. Ze ademde in, rechtte haar rug en liep achter Diëgo aan, Kansai in.
Nu ging het avontuur echt beginnen.

(Einde topic?)
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty
BerichtOnderwerp: Re: Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)   Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke) Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Not a very warm welcome (Diëgo + Brooke)
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Diëgo Yasu
» Brooke Willows

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Kansai :: Coast :: Old Tjikko Beach :: De Tjikko Haven-
Ga naar: